Marianne Grootenboer (1941): “Toen ik dit Kenzo jasje in de etalage van H&M zag wist ik het meteen. Zoiets zou ik zelf ook gemaakt kunnen hebben. Er waren er nog maar 2, gelukkig ook nog een in mijn maat.”

Kleur

“Niet alleen in m’n kleding, maar ook in m’n werk als beeldend kunstenaar is kleur heel belangrijk. Mijn moeder maakte vroeger zelf haar kleding, ook voor mij. Ze maakte alles heel ruim, omdat ze vond dat het daardoor mooier ‘viel’. Vanaf m’n 16e wilde ik alles strakker, dus ging ik zelf aan de slag. Mijn moeder was een heel goede coupeuse en maakte alles na uit (Parijse) modetijdschriften. Ik heb altijd vanuit m’n eigen creativiteit kleding gemaakt. Ook qua kleurgebruik liep het gelijk op met de verschillende periodes in mijn kunst.”

“Het rokje heb ik zelf gemaakt en de laarsjes heb ik tweedehands gekocht via internet, het is een onbekend merk. Ik heb ze gekozen omdat de kleur zo goed past bij de rest. En, niet onbelangrijk, ik kan er goed op lopen. Ik draag heel graag hoeden, deze is gemaakt door Wil Kooman. Ik (ver)maak nog steeds kleding. Soms koop ik iets op de markt en zet er bijvoorbeeld andere mouwen in.”

Kapstok

“Ik ga altijd zo gekleed. Ik zie mezelf als kapstok waar ik de spulletjes overheen hang. Ik vind het heel leuk om te doen. M’n werk inspireert me, het een voedt het ander’. De ketting is een (vermaakte) horloge-ceintuur van Martin Margiela. De horlogeketting van mijn grootvader heb ik er tussen gezet. De bril is van mijn overleden man geweest, merk URBANI Venezia. ”

Museum Rotterdam

Marianne gaat en ging inderdaad altijd zo kleurrijk door het leven. Niet verwonderlijk dat ze daarom ook is gevraagd om mee te werken aan de tentoonstelling Vrouwen van Rotterdam in Museum Rotterdam. Deze tenstoonstelling geeft een heel mooi beeld van bekende en minder bekende Rotterdamse vrouwen. Het is niet alleen heel leuk om hun kleding te zien, maar ook de verhalen die ze te vertellen hebben zijn bijzonder. De expositie sluit af met 7 filmportretten van vrouwen die hun stempel drukken op het hedendaagse Rotterdam, waaronder tassenontwerpster Susan Bijl, Aruna Vermeulen van het HipHopHuis en schrijfster Elfie Tromp. Zij typeren de krachtige, ondernemende Rotterdamse vrouw van nu.

Dit is de creatie van Marianne die te zien is in Museum Rotterdam. Uiteraard kleurrijk en zelf gehaakt! De tentoonstelling is nog te zien tot 1 oktober, dus als je in de gelegenheid bent…gaat dat zien!

Deze foto’s van Marianne heb ik gemaakt voor Zin Magazine. Ik heb haar eerder gefotografeerd, die foto’s zie je hier en samen met haar vriendin Anna hier.

Wil je op de hoogte blijven van nieuwe berichten? Schrijf je dan in voor mijn tweewekelijkse nieuwsbrief met de beste artikelen.

[mc4wp_form id=”19136″]