Vrouwen en haar
De laatste jaren werd mijn haar een keer in de (ongeveer) vijf weken geknipt. Voor half maart stond er een afspraak gepland, maar helaas, die werd door de lockdown gecanceled. Aanvankelijk dacht ik dat ik binnen een paar weken alsnog geknipt zou kunnen woren. Maar dat duurde toch iets langer dan verwacht. Ik was niet de enige, ik zag veel mensen (op straat en TV) met een soort Corona-coupe. Er sluimerde al langer een wens om m’n haar weer eens te laten groeien, dus voor mij was dit hét moment om dat te doen. Het zat van tijd tot tijd wel wat rommelig, maar ik kreeg er steeds meer plezier in om ermee te experimenteren. Met shawltjes, knipjes, een haarband. Begin september ging ik voor het eerst weer naar de kapper, omdat er een soort ‘matje’ was onstaan aan de achterkant. Ik wilde er onderhand toch iets meer coupe in hebben. Met de vrouwen die ik toen via mijn kapper (Salon 54 Haarlem) ontmoette heb ik een paar dingen gemeen: we hebben alledrie besloten ons haar te laten groeien en we zijn (worden) grijs, maar we hadden al eerder besloten daar niks aan te doen.
Willy toen
Toevallig werken beide vrouwen in het basisonderwijs. Willy (1956) werkt er als intern begeleider. Willy: “Het is een heel leuke baan, op deze school zitten kinderen van wel 29 nationaliteiten. Ik ben een soort coach en ik heb bijvoorbeeld ook een Plus klas opgezet.”
Willy: “Tot m’n 20e heb ik altijd lang haar gehad. Daarna heb ik het altijd kort gehad. Rond m’n 30e werd ik al grijs en heb het tot m’n 47e altijd (bruin) gekleurd. Toen ik had besloten dat ik dat niet langer wilde, heeft mijn kapper plukjes blond tussen het bruin geverfd. In 3 maanden was het helemaal grijs. Nu wil ik het ook graag weer langer hebben. M’n haar valt ook mooier als het langer wordt. Ik heb verschillende kruinen op m’n hoofd en die vallen die nu niet meer zo op.”
Willy nu
“Ik vind het al met al een leuk project, het is alsof je weer connectie maakt met het meisje van vroeger. Mijn man is er gelukkig ook enthoiusiast over. Ik heb tien jaar geleden eens een kleurenanalyse laten doen, maar ik denk erover dat nu opnieuw te doen omdat mijn huid nu ook weer veranderd is. Het is toch een fase dat ik weer een beetje zoekende ben, ook qua stijl. Jouw boek (Oog voor Stijl) heeft me geïnspireerd om meer te experimenteren. Ik was altijd heel sober gekleed, maar geleidelijk komen er meer streeepjes en noppen in m’n garderobe. Maar geen ruches, ik hou nog steeds van sober.”
Machteld toen
Machteld (1958) werkt als muziekdocente op een Montessori basisschool. “Ik heb tijdens de lockdown voor het eerst filmpjes gemaakt om op die manier toch met de kinderen te kunnen blijven zingen, spelen en dansen. Het was een hele uitdaging, ook omdat ik over mijzelf nogal kritisch ben. Maar het was ook fantastisch om te doen, ik heb mezelf voorgehouden dat de kinderen enthousiasmeren het belangrijkste was.”
Machteld: “Ik kan me niet anders herinneren dan dat ik een kort en makkelijk kapsel heb. Mijn moeder vond dat kennelijk het best bij mij passen en dat heb ik in de loop van de jaren altijd volgehouden. Zeker tijdens de feministische golf, waarin een tuinbroek ook een van mijn favoriete kledingstukken was. Toch wilde ik er ook wel leuk uitzien, dus om e.e.a. te verzachten droeg ik oorbellen en een shawltje. Maar geen make-up. Ik denk dat ik onder invloed van een vriendin – die zich heel vrouwelijk kleedt – toch veranderd ben en me de afgelopen jaren steeds vrouwelijker ben gaan kleden. Zij heeft mij in een andere vibe gebracht. Mijn haar liet ik iedere 6 weken knippen. En altijd kort, een soort stekeltjes.”
Machteld nu
Machteld: “Tijdens de lockdown periode kon ik natuurlijk ook niet geknipt worden en werd m’n haar langer en langer en ging het model er een beetje uit. Ik heb er zelfs een liedje over gemaakt voor de kleuters. Ik ben toen gaan rommelen met shawltjes. Die had ik altijd bewaard en heb de doos van zolder gehaald. Ik merkte dat het een prima oplossing was. Voorlopig wil ik m’n haar laten groeien, zodat ik ermee kan spelen: in een losse knot, een wrong, gewoon mooi los, met spelden, met shawltjes, met van alles. Ik geniet ervan om m’n haar te borstelen, ik vind het echt mooi en het maakt me zachter. Ik wil het nu eens echt lang hebben, dat gevoel wil ik eens hebben. Mijn man en beide dochters zijn er ook enthousiast over. Voor mij markeert het een nieuwe fase, met meer tijd en aandacht voor mezelf. ”
Misja toen
Op de kleuterschool had ik nog een pagekopje, maar daarna liet mijn moeder het groeien. Zij vond het mooi en tegelijkertijd praktisch omdat het er altijd verzorgd uitzag, zonder dat ik met regelmaat naar de kapper moest. Ik was er ook niet ontevreden over. Meestal droeg ik het in een staart of vlechten. Rond m’n vijftiende ging ik het vaak los dragen, want ik wilde heel graag op Françoise Hardy lijken. Rond m’n achttiende heb ik het rigoreus kort laten knippen, uit een soort rebellie denk ik achteraf. Mijn moeder vond het echt heel jammer, maar ik heb er nooit spijt van gehad. Ik ben gezegend met makkelijk haar en met een broer die een kapsalon had. Dus allerlei kapsels zijn de revue gepasseerd.”
“Mijn broer vond het leuk om wat te experimenteren. Een tijdlang knipte hij graag een ‘Vidal Sassoon’ model en daarna heb ik zelfs nog eens krullen gehad. Omdat we al lang niet meer bij elkaar in de buurt wonen word ik de laatste jaren geknipt door Janine en heb ik steeds ongeveer het zelfde model, een lange lok en de rest wat korter. De behoefte om te veranderen is ook niet meer zo groot. Voorheen had ik af en toe een coupe soleil, maar dat doe ik ook al jaren niet meer en ik word langzaam aan grijzer. Ik vind het spannend om te zien hoe dat uitpakt.”
Misja nu
“Het moet nog een beetje doorgroeien, want ik wil het net zoals Machteld ook kunnen opsteken. Ik ben nog een beetje zoekende welk model het precies moet worden, maar voor m’n gevoel heb ik de lastigste periode nu wel gehad. Ik vind het een leuk ‘project’, ik denk dat m’n moeder het heel leuk zou hebben gevonden…”
Hoezo te oud?
Mode journalist Milou van Rossum schreef onlangs voor het NRC een interessant artikel. “Veel vrouwen van middelbare leeftijd knippen hun haar af: ze vinden zichzelf te oud voor lang haar. Maar waarom eigenlijk? Waarom zou je als vrouw te oud zijn voor lang haar?”
Ik ben het helemaal met haar eens. Misschien zijn niet alle modellen geschikt voor deze leeftijd, maar dat zijn ze ook niet allemaal voor jonge mensen. Kijk gewoon wat bij je past, ook wat kleur betreft. Grijs is ook niet voor iedereen zaligmakend. Hieronder nog een tip van Jacuqeline van Lent in het interview in Oog voor Stijl:
“Als je ouder wordt kun je je gezicht een natuurlijke ‘lift’ geven door met je haar in de hoogte te gaan werken”. Deze tip geldt overigens voor zowel kort als lang haar.
Leuk om te zien. Het lange haar staat zachter. Maar jullie hebben allemaal slag in het haar. Ik heb zeer stijl haar en heb het wel eens laten groeien, maar het wordt erg druilerig en ik krijg er een sloom hoofd van.
In de jaren 80 heb ik ook een permanent gehad en kastanjebruin geverfd. Een hele bos haar Dat stond mooi, maar werd een beetje duur voor een student. Een aantal jaar geleden ben ik na 20 jaar gestopt met verven. Er zit wel wat grijs in, maar niet veel. En mijn haar was een stuk donkerder geworden. Mensen vragen zelfs of ik het verf. Nee, dit is nu mijn kleur. Maar ik heb me wel voorgenomen om als het grijs wordt, daar niets aan te doen.
Spannend toch om te zien hoe en in welke mate je grijs gaat worden?
Toen ik nog een kind was, had ik kort haar. Als het haar mijn oren raakte, moest ik weer naar de kapper.
Toen ik dertien werd, wilde ik lang haar. Nog één keer mijn haar laten knippen. Daarna nooit meer naar de kapper geweest. Ik heb altijd lang of halflang haar en knip mijn eigen haar. Pas het aan aan de mode en aan wat ik leuk vindt. Ben al heel lang grijs, of eigenlijk wit. Pas mijn kleding aan, aan mijn haardracht. Los of opgestoken.
Wat een leuk verhaal over je haar. En geweldig dat je het altijd zelf knipt! Je begrijpt dat ik nu wel heel nieuwsgierig geworden ben…
Oh wilde jij ook al Françoise Hardy zijn. Ik ook ik had ook lang haar maar er zat een golf in en toen ik het later in de verpleging kort liep knippen stond het uit en leek ik een vliegende non. Grrr iedereen dacht dat ik er uren mee bezig was om het zo te krijgen. En na 21jr kwam er steeds meer wit in en sinds m’n 40ste ben ik wit. Nooit willen verven en nu 72 en nog steeds trots op m’n witte koppie. Gewoon laten gaan dus. Lieve groet Elisabeth
Wat grappig Elisabeth dat jij ook op Françoise Hardy wilde lijken. Mijn haar was er ook absoluut niet sluik genoeg voor. Inmiddels weten we dat je moet doen wat bij je (haar) past. Goed te horen dat je trots bent op je ‘witte koppie’.
Jullie Dames hebben allemaal een mooie volle haardos . Prachtig !! Ik zou het ook leuk vinden om het wat langer te dragen .maar het is te sliertig.
Ik denk dat het allerbelangrijkste is dat je doet wat bij je past en – in dit geval – bij je haar.
Dag Gre, ook ik heb heel fijn haar en liet het altijd in een pittig kapsel knippen, iedere 6 a 8 weken. In de coronatijd las ik op het blog van Lydia thiry dat Werfzeep(stuk zeep) je haar wat steviger maakt waardoor het beter valt. Het groeide flink tijdens de pandemi en ik kon lekker experimenteren terwijl ik thuis zat en steeds in de spiegel keek , wat ik anders nooit deed.Mijn kapper heeft zich daar ook over verbaasd. Mijn haar heeft nu een langer coupe in laagjes geknipt waardoor ik het speels kan opsteken( rommelknotje.)ik zie dat mijn haar omhoog mijn gezicht een lift geeft. Toch mooi meegenomen he? Die coronatijd.
Dank voor je tip Toos, misschien is werfzeep voor veel mensen een oplossing!
Wat is werfzeep ik heb zelf fijn haar
Werfzeep is een milde soort zeep. Er is meer over te lezen op: https://www.werfzeep.nl/nl/honingshampoo.html
oh wat leuk om te horen en te zien Misja van de vrouwen die hun haar nu grijs laten groeien.Ik ben daar nl ook al mee bezig omdat mn haar uitviel en dunner werd van altijd maar verven. Ik vond zelf het blond wel erg mooi, maar ben blij dat ik van dat verven af ben. Daarom zo leuk om te horen naar de belevenissen van bovenstaande dames, geweldig, heb je weer mooi “ neergezet”
Dank voor je reactie Anne. Wat leuk dat jij het nu ook niet meer verft. Binnenkort verschijnt er een docu over vrouwen die grijs worden/zijn. Er zijn/komen steeds meer vrouwen die ‘om’ zijn en het grijs omarmen. Ik ben er ook voor geïnterviewd, t.z.t. zal ik het melden op mijn blog.
1,5 jaar heb ik gespaard om mijn dunne, grijze ( witte….) haar op te kunnen steken. Ik dacht dat het vrouwelijk zou zijn. Maar als ik foto,s van mijzelf terug zag vond ik het nergens op lijken. Dus terug naar halflang in een goede coupe.
Ik vind het zelf veel beter en de reacties zijn enthousiast. Veeeel beter, hoor ik regelmatig. Niet elk haar is geschikt om lang te laten groeien als de jaartjes gaan tellen…..
Dank voor je reactie! Je hebt gelijk, niet elk haartype (en elke gezichtsvorm niet te vergeten) is geschikt voor lang haar. Ik laat het nog even doorgroeien om te kijken of het staat en bevalt. Zoniet, gaat de schaar erin. Maar ik denk overigens niet dat het dan weer een heel korte coupe wordt.
Ben 73 jaar en heel blij met mijn natuurlijk vallende oud-blonde lokken.
Fijn te horen!
Willy , met haar 29 nationaliteiten , dat dat zo leuk is ! Nou, dat heb ik ook beleefd, maar het was verschrikkelijk .Het is helemaal niet leuk. Maar haar nieuwe kapsel is leuk.
Machteld was leuker VOOR de verandering leuker als daarna .
Dag Misja,
Wat leuk om te lezen en te zien!
Ik heb mijn krullende haar rond mijn 20e kort laten knippen en knalrood laten verven. Op een korte periode na waarin het wat langer was heb ik het altijd kort gehad met een kuifje; rood, mahonie, kastanjebruin en op het laatst heel donkerbruin. En zodra er weer wat slag in mijn haar kwam zat ik weer bij de kapper, om de 6 weken.
Ineens had ik genoeg van verven en heb ik de verf uit laten groeien, ik was toen 51. Het grijze haar maakte mijn uitstraling veel zachter en ik merkte dat andere kleuren me ineens mooier stonden dan kleuren die ik voorheen droeg.
Mijn haar weer laten groeien was ik al langer van plan maar er was elke keer wel een reden om dat niet te doen, een sollicitatiegesprek, een feest. De tussenfase is toch lastig, krullend haar wordt dan al snel een ‘degelijk watergolfhoofd’, daar was ik althans bang voor…
En ineens was daar Corona en kon ik niet meer naar de kapper! Toen was het besluit snel genomen: ‘En nu ga ik ervoor.’.
Inmiddels is mijn haar een centimeter of 12 gegroeid en heb ik een bos grijze krullen. Ik ben er heel blij mee en krijg regelmatig complimenten, over de krullen én de kleur!
Hoe lang ik het uiteindelijk laat worden moet ik nog even bekijken maar ik vind het ‘avontuur’ heel leuk.
Ik ben nu 55 en het lijkt alsof ik niet alleen innerlijk maar nu ook uiterlijk bezig ben met een metamorfose. En dat voelt goed!
Hartelijke groet,
Robyn
Dank Robyn voor je positieve verhaalover je metamorfose. Er zullen vast meer mensen die de eerste lockdown tijdens Corona hebben aangegrepenen om hun haar te laten groeien. Ik ben er zelf ook blij mee dat ik toen de stap heb gezet. Als is het voor mij nog even zoeken welk model het uiteindelijk moet worden.
Wat een leuke website! Ik heb nog niet alles gezien/gelezen maar ik vraag mij af of je ook tips hebt mbt figuur/gestalte? Ik(64 jaar) kleedde me altijd aan de veilige, klassieke, saaie kant en merk de laatste jaren een groeiende behoefte om mezelf wat meer te laten zien: qua kleur en stijl. Maar…ik ben klein (1.59 m) en hoewel geen overgewicht lijken veel kledingstukken me meteen kort en gedrongen te maken.
Dankjewel voor je compliment! Wat een goed plan om jezelf wat meer te laten zien, iets ouder worden betekent namelijk niet dat we onzichtbaar moeten worden. Het is juist in deze fase heerlijk om wat te experimenteren met kleuren en je eigen stijl (her)ontdekken. Ik observeer, fotografeer en interview, maar ben geen expert op het gebied van kleur- en kledingadvies. Ik heb voor mijn boek Oog voor Stijl verschillende vakmensen geïnterviewd. O.a. Lida Thiry, zij geeft al jaren persoonlijk kleur- en kledingadvies. Zij schrijft daar wekelijks over in haar blog. Ik hoop dat ik je hiermee op weg heb geholpen!
Vanaf mijn 18 e heb ik mijn haar blond geverd. Nu ben ik 60 en ik had nooit gedacht dat ik voor grijs zou gaan.
Na de verkoop van mijn bedrijf voelde ik dat er iets puurs terugkwam bij mij.
Na een opmerking van een kapster heb ik mij haar uit laten groeien.
Mijn haar is spierwit en het past bij mij en maakt mij blij.
Wat fantastisch, dat je natuurlijke kleur de markering is geworden van een nieuwe periode in je leven. Ik kan me voorstellen dat het je prachtig staat. Dank voor het delen!
Zit ik op Pinterest zie ik een artikel wat mij aanspreekt. Zelf ben ik nu 53 en heb best heel lang haar en begin grijs te worden. Ik heb een tijdlang van verschillend mensen te horen gekregen, wordt je niet te oud voor die lange lokken? Een pittig kort koppie is ook leuk. Nou, ik ben trots op mijn lange haar en ik heb krullen. Mijn kapper knipt de krullen er een keer per half jaar in en ik ben er heel blij mee. Het is ook makkelijk. Opsteken, een paardenstaart, een knot maar ook los. Heerlijk. Voor de dames met heel veel slag in het haar, kijk eens of de kapper curlsys kan knippen. Dit is echt een openbaring. Ik had tot 14 jaar geleden een kort koppie. Toen ik ging afvallen( want echt veel te zwaar) was mijn mottto, kilo’s er af centimeters erbij.( in mijn haar natuurlijk😉) laat niemand zeggen wat je moet doen maar wees je zelf en wees trots op je lange haar.
Dank voor je reactie. Wat een leuk en positief bericht. Ik vind inderdaad ook dat je vooral moet doen wat jezelf het meest aanspreekt. En waarvan je vindt dat het best bij je past. Ik ben benieuwd naar de ‘curlsys’ methode. Op de site van Haarpro.nl lees ik: De gepatenteerde kniptechniek Curlsys is in 1995 ontwikkeld door Brian McLean en is de Europese manier van krullen knippen. Deze techniek is geschikt voor álle soorten krullen en zelfs om meer volume te creëren in steil haar.
Wat vonden ze het ’t huis raar, maar gelukkig trok ik mij daar niets van aan. Ik was 14 of 15. Elke ochtend was ik bezig met plakband om een strakke pony te krijgen. Ook in mijn nek kleefde een uurtje plakband. Ja Francoise Hardy. Daarbij hoorde ook een zwarte coltrui en een strak corduroy rokje. Mijn vader wilde mij altijd in witte bloesjes zien….
Ik heb gelukkig dik en mooi haar en sinds Corona is het langer. Het viel mij ooit al eens op dat de kapper geneigd is om mij een leeftijd gerelateerde coup ‘aan te knippen’. Laatst zei een jongeman ‘je ziet er tegenwoordig veel leuker uit’! Toch prettig om te horen op je 74ste. Nee, mijn haar verf ik niet.
Geweldig te lezen, ik wilde mijn lange haar ook altijd graag à la Françoise Hardy, dat lukte natuurlijk maar deels. Want het was dikker en had (en heb) een lichte slag. Gelukkig hoeven nu niet meer op iemand te lijken.Heerlijk dat je op je 74e zo’n compliment krijgt!