Vintage handtas bij de tassendokter

Van tijd tot tijd organiseert Francine Heirbaut uit Antwerpen een privé verkoop. Ze huurt er een mooie lokatie in de stad voor en etaleert alles zoals in een echte winkel. Ze verkoopt er haar kleren en accessoires die haar letterlijk en/of figuurlijk niet meer passen. Aangezien Francine een voorkeur heeft voor zwart en ik die kleur de laatste jaren een beetje probeer te mijden, zat er voor mij wat kleren betreft niet zoveel bij. Maar op deze tas was ik meteen verliefd, dus die ging mee naar Haarlem. Ik maakte er thuis meteen een Instagram foto van met bijpassend shawltje en baret.

 

Franse allure

De tas komt uit Frankrijk en is prachtig gemaakt, ook aan het binnenwerk is veel zorg besteed. Er zit een blauw/wit gestreepte voering in met heel veel (verborgen)vakjes. Het model is vrij strak, een beetje minimalistisch, helemaal mijn smaak. De pret duurde jammer genoeg niet lang. Al na de eerste keer dat ik ermee op stap was brak een van de hengsels af. Heel erg jammer, ik dacht dat ik de tas alleen nog als decoratie in m’n kast zou kunnen gebruiken. Tot ik een maand geleden op Instagram een bericht tegenkwam van de Tassendokter. Wat een geluk, toen ging het snel.

Tassendokter en meer

De tassendokter blijkt een praktijk te hebben in Den Haag, waar overigens niet alleen tassen worden opgelapt. Het is een erkende vakschool, waar verschillende cursussen voor beginners en gevorderden worden gegeven. Er is een jaaropleiding voor mensen die uiteindelijk hun eigen label willen en afzwaaien als vakbekwaam tassenmaker. Maar er zijn ook workshops van een paar uur voor het maken van je eigen sneakers of sneakers voor een baby. Of voor het maken van een Memory Bag. Hiervoor kun je bijvoorbeeld een oude jas waar je aan gehecht bent gebruiken en deze omtoveren tot een tas.

Proces

De tassendokter was zo aardig om van het hele herstelproces foto’s te maken. Zo kon ik ‘meekijken’ tijdens de operatie, zien hoe zorgvuldig er werd gewerkt en bleef ik ook op de hoogte van de vorderingen. Ik heb geen idee hoe oud de tas is, ik denk ergens gemaakt in de jaren zestig. Op de foto’s is goed te zien dat het leer van de handvatten helemaal was gedroogd en een beetje verpulverd. Hieruit blijkt ook dat een schoenmaker – hoe goed ook in z’n vak – dit klusje niet op deze manier zou kunnen klaren. Het is een vak apart. Een mooie tas verdient het om zorgvuldig gerepareerd te worden, daar gaat veel tijd in zitten, daardoor is het misschien iets duurder dan bij een schoenmaker.

Resultaat

 

Dit is het resultaat. Het is de tassendokter gelukt om voor de nieuw gemaakte hengsels leer te vinden in nagenoeg dezelfde tint zwart. De hengsels zijn stevig (met de hand) vastgemaakt. Dus ik hoef niet bang te zijn dat ze loslaten. Ik ben een mooie vintage tas rijker!